Grand Canyon
Door: Reinier
Blijf op de hoogte en volg Jurgen Dorine Reinier
03 Augustus 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Gisteren stond één van de hoogtepunten van onze Amerika-reis op het programma. Na een goede nachtrust (het koelt hier ’s avonds af tot een graad of 11) vertrokken we om een uur of 9 van de camping. De weg naar de Grand Canyon was toch nog ongeveer 80km en vrijwel één recht stuk door een steeds kaler wordend landschap. Een paar tussenstops verder – voor proviand en toegangkaartjes - kwamen we in het Grand Canyon National Park. In het Visitors Centre even georiënteerd hoe e.e.a. in zijn werk gaat. Eigen vervoer werd ontraden, zeker voor RV’s waren kennelijk maar een paar parkeerplekken bij de viewpoints beschikbaar. Beter was het gebruik te maken van een shuttle dienst. Dat bleek idd goed geregeld. Pendelbussen reden vanaf daar naar een centraal punt in het park. Vervolgens kon je kiezen voor de groene, de blauwe en de rode route. Wij kozen om de rode route te gaan doen die via de blauwe liep. Volgens het hop-on-hop-off systeem kun je bij elke stop uitstappen en óf het stuk naar de volgende stop wandelen langs de Canyon óf de volgende bus nemen. Die reden af en aan. Dat van dat wandelen vond niet iedereen een goed idee, dus het werd bus in en bus uit. Tot zover het systeem.
Met de shuttle aangekomen bij het centrale punt stond je meteen al bij het eerste uitkijkpunt. Je komt vanuit een bosachtig gebied, wat ineens ophoudt en dan sta je aan de rand van de Canyon. Het lijkt alsof je op het hoogste punt van een gigantisch bergmassief staat en over alle toppen heen kijkt. Je staat alleen niet op de top van een berg maar op de ‘begane grond’. Je ziet enorme zover het oog reikt ‘bergen’ met verschillende lagen uit verschillende tijdperken (1.840 miljoen jaar bestrijkend) met verschillende kleuren gesteente. Ergens 2.000 m beneden stroomt de Coloradorivier. Op een paar plekken is deze rivier goed zichtbaar. Zo zijn we een paar uur langs de Canyon getrokken, vrachten foto’s gemaakt en op een goed moment bij het eindpunt van de rode route aangekomen. Ries: Ik heb steeds ijverig gezocht naar de California Condor (er moeten er 60 zijn in dit gebied), maar helaas niet gespot. De chauf gaf aan dat op het eindpunt behalve wat beperkte cateringfaciliteiten verder niets te zien was. We besloten dan ook in de bus te blijven zitten en terug te gaan naar ergens halverwege de blauwe route om iets te gaan eten en drinken. Het was een uur of 14.30 en we stonden voor de keuze terug te gaan naar de campers en dan naar de camping of met de camper verder rijden naar Dessert View. Dit is het uiterste puntje van de Grand Canyon en de beste plek de zonsondergang te zien. Een deel van de jongeren onder ons vond het wel gezegend, maar desondanks hebben we het toch maar gedaan. Dessert View was nog een keer iets van 50 km verder (de totale Canyon is meer dan 400km lang en op bepaalde plekken meer dan 20km breed). We hadden geen idee hoe druk het er zou zijn en we hebben nogal wat plek nodig voor onze RV’s. De zon zou ondergaan om 19.30 en om het goed te kunnen volgen werd geadviseerd er een uur van te voren al te zijn. Onderweg zijn we nog op een kudde hert-achtigen gestuit en reden we langs nog een aantal view points waarvandaan we de zonsondergang in het uiterste geval ook nog zouden kunnen zien. Dat bleek niet nodig, plek zat op de grote parkeerplaats bij Dessert View. Stoeltjes mee (voordeel van zo’n camper is dat je alles meesleept en dus nooit wat vergeet, daarover later meer) en wachten maar. In de tussentijd konden de geïnteresseerden nog luisteren naar een verhaal van een Ranger. Hiervoor stonden een aantal banken in gelid opgesteld. Eerst nog even snel wat foto’s gemaakt vanuit de watchtower en teruggekomen bleek de Ranger haar verhaal al te zijn begonnen. Snel een plekkie gezocht en net toen ik wilde gaan zitten zag ik Jip zitten. Jip speelt in het team van Jurgen en was ook op rondreis met zijn ouders en toevalligerwijs op dezelfde tijd op dezelfde plaats. Het verhaal ging over de geschiedenis van de Canyon vanuit een 4-tal voorbeelden van mensen die in het verleden hebben geprobeerd de Canyon of de Coloradoriver te bedwingen. Het liep slecht met deze mensen af, waarmee de grootsheid van één van de 7 wereldnatuurwonderen aangegeven werd.
Na nog een half uur gewacht te hebben, waren we getuige van de zonsondergang. Erg bijzonder dat op deze plek mee te maken. We hebben er zoveel foto’s van dat je er film van zou kunnen maken.
Na zonondergang is het hier razendsnel donker, dus de meer dan anderhalf uur durende terugreis ging door nachtelijk Arizona.
Om 22.00uur terug op de camping en meteen de stroom en het water weer aansluiten. ’s Ochtends hadden we de waterslang – aan de kraan gekoppeld - laten liggen en mooi dat’ie weg was. Vanochtend bleken ook onze wasknijpers pleite. De lijn hangt er nog wel… Over contacten met de locals gesproken. Volgende keer dus letterlijk alles meenemen. Gelukkig lag er nog een 2e waterslang in de RV dus een groot probleem was het niet.
Nog even wat gedronken met elkaar bij het kampvuur. Het is hier gortdroog, de camping ligt in een bosrijke omgeving, meerdere bosbranden om ons heen (konden we op de terugweg in het donker goed zien), maar elke plek heeft hier een vuurplaats en daar wordt volop gebruik van gemaakt.
Oant Moarn!!
NB: Leuk dat ook jullie reacties steeds bloemrijker worden. Misschien heb ik morgen tijd om in te gaan op al jullie opdrachten.
Met de shuttle aangekomen bij het centrale punt stond je meteen al bij het eerste uitkijkpunt. Je komt vanuit een bosachtig gebied, wat ineens ophoudt en dan sta je aan de rand van de Canyon. Het lijkt alsof je op het hoogste punt van een gigantisch bergmassief staat en over alle toppen heen kijkt. Je staat alleen niet op de top van een berg maar op de ‘begane grond’. Je ziet enorme zover het oog reikt ‘bergen’ met verschillende lagen uit verschillende tijdperken (1.840 miljoen jaar bestrijkend) met verschillende kleuren gesteente. Ergens 2.000 m beneden stroomt de Coloradorivier. Op een paar plekken is deze rivier goed zichtbaar. Zo zijn we een paar uur langs de Canyon getrokken, vrachten foto’s gemaakt en op een goed moment bij het eindpunt van de rode route aangekomen. Ries: Ik heb steeds ijverig gezocht naar de California Condor (er moeten er 60 zijn in dit gebied), maar helaas niet gespot. De chauf gaf aan dat op het eindpunt behalve wat beperkte cateringfaciliteiten verder niets te zien was. We besloten dan ook in de bus te blijven zitten en terug te gaan naar ergens halverwege de blauwe route om iets te gaan eten en drinken. Het was een uur of 14.30 en we stonden voor de keuze terug te gaan naar de campers en dan naar de camping of met de camper verder rijden naar Dessert View. Dit is het uiterste puntje van de Grand Canyon en de beste plek de zonsondergang te zien. Een deel van de jongeren onder ons vond het wel gezegend, maar desondanks hebben we het toch maar gedaan. Dessert View was nog een keer iets van 50 km verder (de totale Canyon is meer dan 400km lang en op bepaalde plekken meer dan 20km breed). We hadden geen idee hoe druk het er zou zijn en we hebben nogal wat plek nodig voor onze RV’s. De zon zou ondergaan om 19.30 en om het goed te kunnen volgen werd geadviseerd er een uur van te voren al te zijn. Onderweg zijn we nog op een kudde hert-achtigen gestuit en reden we langs nog een aantal view points waarvandaan we de zonsondergang in het uiterste geval ook nog zouden kunnen zien. Dat bleek niet nodig, plek zat op de grote parkeerplaats bij Dessert View. Stoeltjes mee (voordeel van zo’n camper is dat je alles meesleept en dus nooit wat vergeet, daarover later meer) en wachten maar. In de tussentijd konden de geïnteresseerden nog luisteren naar een verhaal van een Ranger. Hiervoor stonden een aantal banken in gelid opgesteld. Eerst nog even snel wat foto’s gemaakt vanuit de watchtower en teruggekomen bleek de Ranger haar verhaal al te zijn begonnen. Snel een plekkie gezocht en net toen ik wilde gaan zitten zag ik Jip zitten. Jip speelt in het team van Jurgen en was ook op rondreis met zijn ouders en toevalligerwijs op dezelfde tijd op dezelfde plaats. Het verhaal ging over de geschiedenis van de Canyon vanuit een 4-tal voorbeelden van mensen die in het verleden hebben geprobeerd de Canyon of de Coloradoriver te bedwingen. Het liep slecht met deze mensen af, waarmee de grootsheid van één van de 7 wereldnatuurwonderen aangegeven werd.
Na nog een half uur gewacht te hebben, waren we getuige van de zonsondergang. Erg bijzonder dat op deze plek mee te maken. We hebben er zoveel foto’s van dat je er film van zou kunnen maken.
Na zonondergang is het hier razendsnel donker, dus de meer dan anderhalf uur durende terugreis ging door nachtelijk Arizona.
Om 22.00uur terug op de camping en meteen de stroom en het water weer aansluiten. ’s Ochtends hadden we de waterslang – aan de kraan gekoppeld - laten liggen en mooi dat’ie weg was. Vanochtend bleken ook onze wasknijpers pleite. De lijn hangt er nog wel… Over contacten met de locals gesproken. Volgende keer dus letterlijk alles meenemen. Gelukkig lag er nog een 2e waterslang in de RV dus een groot probleem was het niet.
Nog even wat gedronken met elkaar bij het kampvuur. Het is hier gortdroog, de camping ligt in een bosrijke omgeving, meerdere bosbranden om ons heen (konden we op de terugweg in het donker goed zien), maar elke plek heeft hier een vuurplaats en daar wordt volop gebruik van gemaakt.
Oant Moarn!!
NB: Leuk dat ook jullie reacties steeds bloemrijker worden. Misschien heb ik morgen tijd om in te gaan op al jullie opdrachten.
-
04 Augustus 2009 - 10:10
Peter En Marian Anou:
Goede morgen iedereen in de USA.
Zo wij zijn ook weer thuis van onze trektocht door Tsjechie.Zon regen storm gehad, maar ook mooi weer.Zware wandeltocht gehad viel wel wat tegen maar wel mooi.Praag geweest 30 graden hele mooie stad.
Dit was ons korte reisverslag.
Ontzettend leuk dat wij jullie kunnen volgen in de USA. Het is wat anders als Italie maar jullie zien wel erg veel.
6000 ft ik denk 2000 meter. He Rein je zal niet aankomen als je geen tijd hebt voor een biertje(Budweiser).
45gr op highway to hell best wel Italiaans, veel bekijks maar dat heb je bij het meer ook, dus dat is niets nieuws.
Nou Dorien maar goed dat de RV een brede bumper heeft.
Leuk he zo`n rustdag echt vakantie zo bij het zwembad, conditie, bierbuik ,ik dacht dat je geen tijd had om bier te drinken.
Grand Canyon het lijkt mij heel erg mooi om zo iets te zien, maar ik dacht dat jullie een rondvlucht zouden maken boven de Grand Canyon.
Ook leuk dat jullie op zulke goede 5 sterren campings staan met veel animatie en zwembaden met glijbanen.
Maar wij sluiten ons verhaal nu af en wensen jullie nog veel vakantie plezier en wij blijven jullie volgen groetjes uit NL Marian Peter Anouk
Feynoord-Nec 2-0 -
04 Augustus 2009 - 10:27
Jos En Wilma:
hoi allemaal,
echt super jullie reisverslag.ik volg het allemaal en vertel het aan de rest. hier zal vast wel weer een mooi fotoboek van gemaakt kunnen worden. ga zo door. groetjes jos en wilma -
04 Augustus 2009 - 15:42
Pa, Opa:
Jongens weer een fantatisch verslag, doorgaan he.
Zoals jullie reeds hebben vernomen is het hier ook mooiweer, al is het "maar"25 graden. Deze arme ziel is bezig het huis te schilderen, dat is wat anders dan vakantie vieren.
Ja mijn moeder zei altijd, als je weggaat, alles opruimen en meenemen, straks ben je het kwijt, dat waren wijze woorden, door er je voordeel mee.
Jongens jullie allemaal een prettige voortzetting van de reis en zien het volgende verslag tegemoet.
Het aantal reacties lopen leuk op, hoe dat met de andere familie.
Inderdaad waar blijft de vliegtocht, wij scheppen tegen iedereen hierover op.
Groetjes ook van oma.
-
05 Augustus 2009 - 19:14
Mamma:
o wat zien jullie veel kun je het allemaal nog opnemen (gelukkig hebben jullie straks de foto,s nog)ik vind het zeer indrukwekkend hoe is het mogelijk dat jullie daar een bekende tegen kwamen we vinden het enig om zo met jullie mee te reizen ook wel handig hoeven we er zelf niet naartoe ha ha de zonsondergang daar was ook wel heel bizonder jongens lieve groeten en kusjes van ons. ik vergeet punten en comma,s, volgende keer let ik er op doeiiii.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
