25/07 dag 1, op naar Vancouver
Door: Reinier
Blijf op de hoogte en volg Jurgen Dorine Reinier
26 Juli 2015 | Canada, Vancouver
Nadat Ron ons (Dorine, Jurgen en ik) op het station van Maarssen had afgezet, kon de reis naar Canada beginnen. De trein van 09.05uur ging op tijd en 3 kwartier later arriveerden we op Schiphol. De Schilties waren er al maar hadden zich verdekt opgesteld dus het duurde even voordat we elkaar zagen. Ze waren een beetje in de war. Hadden bagage bij zich voor het voltallige gezin, maar waren toch echt maar met z'n vieren deze keer. Stanley houdt de zaak drijvend en Melvin ligt gezellig op het strand van Griekenland te tellen hoeveel Drachmen hij nog heeft. Maar goed, bagage inchecken, allerlei controles ondergaan, nog een broodje en koffie en op naar de gate. Air Transat had voor ons het nieuwste toestel ingezet, voorzien van ambilight en touchscreen entertainmentscherm. Iedereen om je heen druk in de weer met films, muziek en spelletjes. Zelfs voor Kirsten ging de reis heel vlotjes en op vrijwel dezelfde tijd (vluchttijd = tijdverschil) als we vertrokken waren we op Vancouver airport om 12.40uur. We gingen snel door de douane en nadat we nog even gewacht hebben op de rolstoel van Kirsten konden we op zoek naar de trein. Prima aangegeven, dus het station snel gevonden. Wanneer je met een paar man wat glazig staat te kijken naar een ogenschijnlijke ticketautomaat, weet je dat er iemand te hulp schiet. Een stationbeambte bevestigde dat het een ticketautomaat was, maar dat we de kaartjes beter ergens anders konden kopen. Veel goedkoper. Een Canadese mevrouw stond er ook bij en had precies begrepen waar we moesten zijn. De mevrouw had de sokken er behoorlijk in en met Dick en ik in haar spoor gingen we op pad. Onderweg vroeg zij nog een paar keer de weg en de laatste aanwijzing was om met de lift 2 verdiepingen naar beneden te gaan. En weg was ze weer. Bij de lift aangekomen nam Dick ineens een alleen bij hem bekende short cut. Hij met de trap, wij met de lift. Na nog een gangetje door te zijn geweest kwamen we bij de 7 eleven winkel uit waar we 10 tickets voor 21 CD konden kopen. Een enkeltje uit de automaat was per ticket 7,75 CD. Ticket gekocht en op zoek naar Dick. Nergens te bekennen. Trap op, trap af, bellen, appen, taal nog teken. Een keer nam iemand op. Een enorme herrie van muziek op de achtergrond en de verbinding werd korte tijd later onderbroken. Bleek later Stanley te zijn. Op de zwarte cross. Hmmmm?? Telefoon van Dick was doorgeschakeld naar Stanley. Voor de business, you know. Ten einde raad ben ik maar weer richting de trein gelopen. En daar zat'ie gewoon.
Toen de trein in. Zo'n ding zonder machinist. Zo'n ding waarvan de deuren automatisch dichtgaan vrijwel meteen nadat ze open zijn gegaan. En dat met al die bagage. Gelukkig was de stationbeambte ter plaatse en hield op potige wijze de deuren uit elkaar zodat we als hijgende herten toch nog in de trein zaten. Hehe, wij blij. Maar niet voor lang, want als we met instappen al zo' probleem hadden, wat moest dat dan worden met uitstappen. Hopen op een stationbeambte ter plaatse. Meer konden we niet doen. In de buurt van onze eindbestemming, nam de spanning hand over hand toe. Trein stopt, deuren gaan open. Ondanks dat we in de startblokken stonden, gingen de deuren al dicht voordat we er allemaal uit waren. Gelukkig fungeerde een lokale mevrouw ongewild als buffer en ten koste van een gekwetste arm harerzijds konden wij ons alsnog met zooi en al uit de trein werken. Pffff.
Een ding weet je zeker wanneer je met de Schilties op pad gaat. Je kunt er boeken over schrijven. Neem het hotel. Geboekt via boekings.com. Grote kamers. Nou ja, groot. Ze waren net een maatje kleiner. Op zich prima kamers. Beetje smalle bedden, maar verder ok. Behalve wanneer je je halve huisraad bij je hebt. Dan is elke kamer te klein. Morgen maar kijken wat er mogelijk is. Eerst eetgelegenheid zoeken in de buurt van het hotel. Al snel wat gevonden. Jurgen moest nog weer terug om zijn rijbewijs op te halen. Onder 19 geen bier tenzij je het tegendeel bewijzen kan. Zeggen dat je bijna 22 bent, helpt in deze landen niet. Na nog een afzakkertje in de Ierse pub naast het hotel zochten we om 05.30uur nl tijd ons bed op.
Toen de trein in. Zo'n ding zonder machinist. Zo'n ding waarvan de deuren automatisch dichtgaan vrijwel meteen nadat ze open zijn gegaan. En dat met al die bagage. Gelukkig was de stationbeambte ter plaatse en hield op potige wijze de deuren uit elkaar zodat we als hijgende herten toch nog in de trein zaten. Hehe, wij blij. Maar niet voor lang, want als we met instappen al zo' probleem hadden, wat moest dat dan worden met uitstappen. Hopen op een stationbeambte ter plaatse. Meer konden we niet doen. In de buurt van onze eindbestemming, nam de spanning hand over hand toe. Trein stopt, deuren gaan open. Ondanks dat we in de startblokken stonden, gingen de deuren al dicht voordat we er allemaal uit waren. Gelukkig fungeerde een lokale mevrouw ongewild als buffer en ten koste van een gekwetste arm harerzijds konden wij ons alsnog met zooi en al uit de trein werken. Pffff.
Een ding weet je zeker wanneer je met de Schilties op pad gaat. Je kunt er boeken over schrijven. Neem het hotel. Geboekt via boekings.com. Grote kamers. Nou ja, groot. Ze waren net een maatje kleiner. Op zich prima kamers. Beetje smalle bedden, maar verder ok. Behalve wanneer je je halve huisraad bij je hebt. Dan is elke kamer te klein. Morgen maar kijken wat er mogelijk is. Eerst eetgelegenheid zoeken in de buurt van het hotel. Al snel wat gevonden. Jurgen moest nog weer terug om zijn rijbewijs op te halen. Onder 19 geen bier tenzij je het tegendeel bewijzen kan. Zeggen dat je bijna 22 bent, helpt in deze landen niet. Na nog een afzakkertje in de Ierse pub naast het hotel zochten we om 05.30uur nl tijd ons bed op.
-
27 Juli 2015 - 10:00
Miny:
Pfff, wat een verhaal. Je zullen wel lekker geslapen hebben na al dit gestress. Maar nu begint het relaxe deel echt. Hebben de Schilties een camper MET aanhangwagen gehuurd??
Indien aan het eind van jullie vakantie het zelfde scenario geldt als voor de heenreis, ben je direct al weer aan vakantie toe.
Groetjes Bertus en Miny -
27 Juli 2015 - 11:41
Sabrina:
Al een hoop meegemaakt in die paar uur op Canadees grondgebied! Blijft leuk, een verhaal van de Zaalties en een verhaal van de Schildes. Net of ik er zelf bij ben. Geniet van de komende dagen Vancouver en houd ons op de hoogte. Kijk uit naar de volgende verslagen. Liefs uit broeierig Bogor. -
27 Juli 2015 - 13:56
Pa EnMa :
Wat een leuk verslag blij dat we niet mee zijn gegaan zou ons 5 jaar van ons leven hebben gekost en het grootste deel is al op, hopelijkverloopt verder alles iets gladder, al is zo,n verslag echt grappig. We kijken weer uit naar het volgende. Ook prachtige foto,s van SAP en Wes gezien geweldig allemaal, een hartelijke groet van ons voor allemaal dag dag ,,
-
27 Juli 2015 - 21:24
Yvonne:
Een heel lange 1e vakantiedag zeg! En in deze korte tijd al weer veel beleefd. Het is maar goed dat jullie met Air Transat een redelijk relaxte vlucht hadden.......haha.
Een mooi verhaal Reinier, leuk om te lezen, waar je zoal tegen aan kan lopen op zo'n 1e vakantiedag.
Ik zie net inmiddels het 2e verslag binnen komen uit Canada........Heel veel plezier daar met z'n allen en geniet van het prachtige Canada!
Groetjes, Gerard en Yvonne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
