09/08 dag 16, Prince George

De rit naar PG zou iets meer dan 220km zijn. Ware het niet dat Dorine op ons reisschema aangegeven had, dat we ergens halverwege ook nog het plaatsje Barkerville zouden kunnen bezoeken. Een plaatsje ontstaan tijdens de gold rush, een soort openluchtmuseum. Omdat we anders alleen maar een reisdag zouden moeten noteren, besloten we er naar toe te gaan. Wel 80km vv extra rijden. Uiteraard moesten we eerst weer boodschappen doen en moest Dick weer tanken. Hij heeft de smaak helemaal te pakken en tankt nu voor 80 CAD. 3 Keer raden wat hij morgenvroeg als eerste moet doen… Maar eerst historic town Barkerville. Weg er naar toe was een en al berg en dal. En heel erg stil. Gedurende de 80km bijna geen auto gezien. Was het wel wat? Bij het dorp aangekomen, konden we de RV meteen op een speciale parkeerplaats neerzetten. Via een ontvangstgebouw waar we de entree moesten betalen, liepen we een wereld in van zo’n 150 jaar geleden. Een compleet dorp met in totaal 129 ‘ dingen’. Mijnwerkershuisjes, kerk, saloon, hotel, kapper, school, smederij, you name it. Vrijwel alle gebouwen zijn (nog) in e oorspronkelijke staat en in een aantal wordt op gezette uren een voorstelling, optreden of toelichting gegeven of zelfs oude ambachten uitgebeeld (smederij, goud zeve(re)n). Je kunt overal in en er lopen tientallen ‘ bewoners’ rond die ofwel iets vertellen aan belangstellenden ofwel met elkaar aan het praten zijn. Die voeren een soort real life toneelstuk op. Er stonden bijvoorbeeld (in traditionele kleding gestoken) 2 vrouwen met elkaar te praten, niemand in de buurt. Ik liep als enige bezoeker op een meter of 5 voorbij. Hoor ik de een tegen de ander zeggen “ik denk dat ik zo nog even langs het postkantoor loop”, zegt de ander “je kunt beter even wachten, ze zijn even aan het lunchen. Drink even een kopje koffie, dan loop ik zo met je mee”. En zo ging dat maar door. Een Chinees paar (er was zowaar een China Town(tje) discussieerde levendig (in het Chinees) met elkaar over een stuk hout. Beetje apart, maar wel grappig. Ze pakken het hier echt serieus aan. Een bakkie koffie en nog wat foto’s en het werd tijd om naar de RV’s terug te gaan. Aldaar geluncht en we vervolgden de reis.
In een reisverslag van iemand anders had ik gelezen dat zij (dezelfde route in omgekeerde richting rijdend) vanaf dit punt ongeveer zo’n 30 beren hebben gespot tot het punt waar wij volgende week op de boot gaan. Jurgen achter het stuur en ik de berm afspeuren naar beren. Je snapt het al, geen beer gezien. Niks. Maar we hebben nog een paar kansen. In dat zelfde verslag werd geschreven over een prima camping Bee Lazee. Camping gebeld en er was nog plek dus na ongeveer anderhalf uur kwamen we op de camping aan. Eindelijk weer een camping met een zwembad(je), maar voor Kirsten is dat wel leuk. Zeker nu het weer zomers is. 25 Graden en volop zon. We plannen morgen meteen een rustdag in, omdat in de stad Prince George kennelijk niet veel te doen is.
De foto’s gaan elke dag van camera naar de laptop van Jurgen. Je kunt maar beter een back up hebben en je kunt het resultaat ook beter zien dan vanaf het schermpje op het toestel zelf. Dat ding net voor de vakantie gekocht en kan natuurlijk veel meer dan ik. Er zitten hele mooie foto’s bij, maar ook een aantal die niet scherp zijn. Ik blijf oefenen. Wanneer je met het vliegtuig op vakantie gaat, kun je natuurlijk niet zoveel meenemen als met de caravan. Dat snapt iedereen. Maar snel scannend door de genomen foto’s (ik neem ook maar regelmatig een foto van de Schilties, want dan kan ik ook een Schiltie variant van het fotoboek maken, waartoe ze zelf zeggen niet in staat te zijn) zie de laatste dagen Dick telkens terug in ogenschijnlijk hetzelfde shirt. Zo’n blauwe polo met een leuk motiefje. Misschien tijd voor een wasbeurtje?
Dorine heeft even bij de mevrouw van de camping (met haar ouders in 1952 vanuit Dordrecht naar Canada gemoved) gevraagd naar een restaurant. Zij wist er wel een: Mr Mike’s Steakhouse. Dick let op de kleintjes, dus met 7’n in onze 5 persoons RV. Jurgen had als enige chauffeur nog geen biertje op, dus hij achter het stuur en op naar Mr. Mike. Heerlijk gegeten en terug op de camping ging Dick brandhout kopen. Komt terug met een kruiwagen vol hout voor 5 CAD. We hebben hier nog niks gekocht voor maar 5 CAD, dus hij mag vaker boodschappen doen.