27/07 dag 3, Vancouver

We hebben een rustig programma in Vancouver. De stad is niet zo heel groot en de bezienswaardigheden zijn er met de haren bij gesleept. Vandaag stond een bezoek aan Stanley Park op het programma. Speciaal verzoek van de Schilties. Wanneer kun je nou naar een eiland dat vernoemd is naar je zoon? Plattegrond erbij gepakt en vol goede moed gingen we op pad. Waar het gisterochtend nog regende, was het nu bewolkt en volgens de verwachtingen zou rond het middaguur de zon gaan schijnen. Aan Dick zijn dat soort verwachtingen niet besteed (want waarom zou de Canadese Pelleboer het wel weten?) dus stevige schoenen, hemd (zo’n ding wat je vroeger veel zag) en het onvermijdelijke overhemd. Zonder mouwen, uiteraard, maar met uitgelubberd borstzakje uit hang naar het verleden, toen daar nog die versleten sjagbuidel in zat. Dat is al jaren geleden, hij heeft lucht voor tien. Onder bij de brug naar rechts en langs het water noordwaarts richting SP. Aardige wandeling en het zonnetje brak meer en meer door. De temperatuur liep ook op tot met boven de 20 graden. Heerlijk weer. Dick moest toch ook erkennen dat die Pellefarmer het bij het juiste eind had en toen even niemand keek deed hij gauw zijn onderhemd (je weet wel, dat klassieke ding) uit.
Bij het SP aangekomen weer even de plattegrond geraadpleegd en we bogen rechts af richting een aantal Totempalen. SP ziet eruit als bijna alle Noord Amerikaanse parken. Het doet allemaal wat kunstmatig aan. Schitterende voet- en fietspaden, keurig aangeharkte plantsoenen, nauwelijks tot geen rommel op straat. Allerlei borden waarop staat wat je wel en niet mag, welke richting je op moet fietsen en wandelen, noem maar op. En, de regels worden gehandhaafd door de lokale fietsende gendarmerie. Op ongeveer elke hoek van de straat staat dat je nergens in het park mag roken. Maar Norman vond dat dit alleen voor de Canadezen gold. Halverwege de sigaret werd hij echter prompt aangesproken door een Polizist. Dan helpt het wanneer je enigszins verbaasd reageert en op zijn Heerjansdams uitlegt dat je die borden niet begrepen hebt. In plaats van een boete van 300 CAD, kom je dan weg met een waarschuwing en een vriendelijk have-a-nice-day. Na de totempalen op de foto te hebben gezet, we zijn er tenslotte niet voor niets heen gelopen, gingen we op de terugweg nog even langs een aquarium. De entree was 30 CAD pp. Volgens Mariette kun je die vissen ook in Rotterdam zien en we hebben het geld dan maar besteed aan een lunch ter plaatse. Een aantal mensen weggejaagd zodat we tenminste met zijn allen bij elkaar een zitplaats hadden.
We liepen de hele baai, met uitzicht op jachthavens en skyline Vancouver, weer terug en kwamen uiteindelijk uit bij Canada Place waar vandaag oa de cruiseboten vertrokken. Dick had inmiddels het zweet op zijn voorhoofd, rug en in zijn schoenen staan. Maar toch nam hij het voortouw om ook de laatste paar kilometer te gaan lopen ipv de skytrain te nemen. Norman en Jurgen hebben allebei een stappentellerapp geactiveerd en gemiddeld kwamen we eind van de dag uit op een km of 15. Dan smaakt een koel biertje heerlijk. ’s Avonds gegeten bij een Griek. Helaas, we hebben problemen met het koolzuur dus bier alleen uit flessen. Excuseer, de rabbit is op dus graag wat anders bestellen. Komen de aardappels voor Kirsten nog? Ze heeft haar Keftadakia namelijk al bij op. Jammer, we zijn niet in staat Cappuccino te maken. Maar hetgeen we wel kregen smaakte heerlijk. Nog een biertie in de pub en de ouwegies gingen slapen. Jurgen en Norman kregen er geen genoeg van en zijn nog een uurtje gaan poolen ergens in de stad. Morgen staat een Whale-watch-boottocht op het programma.