31/07 dag 7, Revelstoke

De rit naar Revelstoke zou zo’n 250km zijn. Normaal gesproken een uurtje of 4. Max. Wij deden er meer dan 7 over. Na een paar km te hebben gereden zagen we al de aankondiging op de borden van de supermarkt waar we eerder korting kregen. Op de zwallekietallkie (ZT) al meteen druk verkeer, omdat we daar toch vooral moesten zien uit te komen. De voorraden die je denkt in te hebben geslagen zijn als sneeuw voor de zon verdwenen. Korte tijd later draaiden we de parkeerplaats van de supermarkt op. Het bleek een heel winkelcentrum te zijn. Een soort Bisonspoor maar dan anders. Na de ontwikkelingen even te hebben aangezien besloot ik te gaan informeren of er ook ergens een liquor store in de mall te vinden was. Uiteraard niet. Geen alcoholisch dranken in het winkelcentrum. Er buiten wel, dat is geen probleem. Dick en ik hadden deze winkel snel gevonden en laaiden ons karretje vol met een paar trayen bier(blikjes) en een paar flessen witte wijn. Voor de vorm nog even gevraagd of we wel met het karretje door het winkelcentrum heen naar de parkeerplaats aan de andere kant mochten lopen. OOhhh now!!! riep de kassadame van de liquor store ontzet uit. Dus daar gingen Jut en Jul. Met een karretje met treurigmakende drank helemaal om de mall heen naar de RV’s. Meteen daarop kwam de rest van het gezelschap met een aanvulling op de voorraad aangelopen. Dick gokte erop dat hij wel met een LEEG karretje van de drankenhandel door de mall heen mocht om het terug te brengen. Hij werd niet gearresteerd of wat dan ook, dus dat mocht blijkbaar nog net wel. Volgeladen konden we weer vrolijk op weg naar Revelstoke. Net na het middaguur stelde Dorine voor om ergens een broodje te gaan eten. We zaten namelijk op een prachtige route door de Rockies (mogen wij inmiddels zeggen) met schitterende meren en dito omgeving. Overal schitterend aangelegde plekken om te picknicken. Het voorstel om te lunchen via de ZT voorgesteld aan de Schilties en drie bochten verder parkeerde Dick zijn RV pontificaal voor een of ander steakhouse. Ook goed, dan eten we vanavond wel weer gewoon brood me jam. Harley’s voor de deur en woest kijkende locals aan de bar. Met een minor in het gezelschap mochten we al blij zijn dat we uberhaupt binnen mochten, maar wel in een uithoek net voor de ingang van de wc’s. Ze zijn niet zo van de minors. We zaten echter prima en het eten was heerlijk. Giga borden met hetzij nacho’s, hetzij salades, hetzij wraps, hetzij steaks, etc. gingen erin alsof we niet een paar uur eerder hadden ontbeten. Eenmaal afgerekend, vervolgden we onze weg. Jurgen was ook ingeschreven als chauf en hij nam het 2e deel van de etappe voor zijn rekening. De serveerster (Betty?) adviseerde ons naar het visitor centre te gaan om te informeren naar een camping. Zo gezegd zo gedaan. Nog even te ver doorgereden, maar via de U-bocht constructie kwamen we er toch nog.
Kennelijk was het voor de Amerikanen een lang weekend we waren vrijwel alle RV parken vol rond Revelstoke. Er leek nog een camping te zijn waar nog plek was en de mevrouw van de VVV reserveerde voor ons 2 plekken. Hadden we kennelijk weer geluk dat er nog net een paar plaatsen beschikbaar was. Toevalligerwijs bleek het ook nog eens de camping te zijn die Dorine op voorhand al had aangekruist. Op ons gemakkie gesetteld, boterhammetjes gegeten en ook nog maar eens de digitale snelweg bewandeld. Dat valt echter niet mee voor de Schilties. De laptop blijkt uit 2006 te zijn. draait op XP en geeft continu de melding dat er een beveiligingsrisico is. Zit dus een virus op wat maakt dat ze eerdaags waarschijnlijk, zonder hulp van buitenaf, geen verslagen meer kunnen plaatsen op waarbenjij.nu. De tablet geeft aan over weinig ruimte meer te beschikken, waardoor et downloaden van het AD ook niet zomaar lukt. Dick gaat er vaak prat op “ geen rommel” te hebben, maar deze apparatuur komt er toch heel dicht bij in de buurt. Het was vandaag een erg warme dag en bij de avondschemering meldden zich talloze steekbeestjes. Je ziet dan ook geen mens meer buiten, behalve die paar NL’ers en een paar Amerikanen die in een soort klamboetent nog heerlijk buiten zaten. Het koelt echter verassend snel af en de steekbeestjes houden het ook voor gezien. Net als Sjakie. Welterusten en tot morgen! NB: Bedankt voor al jullie reacties. Erg leuk dat jullie zo meele(z)(v)en.