04/08 dag 11, Jasper

De Icefield Parkway, zo heet de weg van Lake Louise naar Japer. Het schijnt de mooiste weg in de Rockies te zijn. Voor we de IP opgingen, moesten we eerst boodschappen doen in Banff en Dick moest nog tanken. Hij heeft afgetankt tot er geen druppel meer bij kon. Dat van die 18 km to E zal hem niet meer overkomen. Net onderweg kwamen we erachter dat we weer van alles gekocht hebben, maar geen bier en wijn. Ai, we worden slordig. Dat is dan first thing to do wanneer we in Jasper zijn aangekomen. De totale rit is ongeveer 290km, waarvan we de eerste 50 (tot Lake Louise) al een paar keer gereden hebben. Daarna bogen we af naar de 93 naar Jasper. Al snel werd het duidelijk dat het inderdaad een heel bijzondere weg was. Indrukwekkende bergmassieven, deels door gletsjers bedekt. Om de haverklap een mogelijkheid om te parkeren om de prachtige uitzichten te fotograferen. Je bent bijna geneigd overal te stoppen, maar dan maak je te weinig meters. Toch zijn op veel plekken gestopt. We hadden gisteren weer eens een camping met stroom dus alle accu’s en batterijen zijn weer opgeladen. Met internet wil het niet zo vlotten de laatste dagen. Daar doen ze kennelijk niet aan in de Rockies. Jammer voor de lezers, maar gelukkig heeft Jurgen zijn laptop meegenomen. Dan kan in ieder geval elke dag het verhaal geschreven en opgeslagen worden. Het wachten is alleen op de eerstvolgende camping waar we weer internet hebben. In de loop van de middag hebben we gepicknickt op een camping met alleen een paar hokjes met een wc. Honeymoon Lake. Dick had het bordje nog niet gezien of het knipperlicht ging al it. Het lag aan een meertje en het was niet druk. We kozen een bankje van een kampeerplek aan het meer. We waren bijna klaar met eten en er kwam een auto met caravan aan. Die moest uiteraard precies op de plek zijn waar wij zaten. Don’t worry, just finish your meal werd er vriendelijk uit de auto geroepen. We waren bijna klaar dus al snel konden we de plek vrijmaken. Een kwartier nadat we onze weg vervolgd hadden, reden we langs een waterval. Hup, eraf maar weer en het was zeker de moeite waard. Het water stortte met donder en geweld tientallen meters naar beneden over een breedte van een meter of 100. En natuurlijk waren de paden, perkjes en bruggetjes weer snaarstrak aangelegd. Daarna reden we uit het echte hooggebergte en non stop naar Jasper. We weten inmiddels hoe het werkt dus linea recta naar de visitors information. Dorine uitgestapt voor de deur en de rest doorgereden om de RV te parkeren. We stonden amper geparkeerd toen Dorine er al weer aan kwam lopen met een kaart waarop een camping stond aangegeven waarvandaan de beschikbare plekken in de omgeving verdeeld werden. Het was maar 3km uit het centrum en we waren er al op weg naar Jasper langs gereden. Eenmaal aangekomen stond er al een lange dubbele rij om in te checken. Een mevrouw liep al langs de rij terug om te vragen wie er een reservering gedaan had. Wij natuurlijk niet want avontuurlijk ingesteld. Van tevoren alles vastleggen zodat je een mooie plek op een goede camping met alle nodige voorzieningen hebt, is alleen voor sukkels. Gen reservering dus gewoon aansluiten bij de rij voor ons. Oen we aan de beurt waren kregen we te horen dat er geen enkele plek op geen enkele camping in en rond Jasper beschikbaar was. Laat staan 2. We werden verwezen naar boscampings langs de weg terug in de richting van Banff. Ze noemde Honeymoon camping als voorbeeld waar nog wel plek zou zijn. Ajajaj, dat was zeker 50km terug! En dat was een camping zonder voorzieningen behalve een omgekeerde ton met een gat in de bodem die aangesloten was op een ondergrondse put waarin de hele ratsmodee in viel. De vorige basic camping had tenminste nog een douche. Pittig. Onverdroten weer op weg terug. Op een gegeven moment reden we nog langs een andere camping, maar in plaats van te informeren naar een plekkie, ging bij Dick het gas er nog eens op. Lake Honeymoon was het doel, daar moesten we zijn. Heeft hij nog iets goed te maken? Eindelijk kwamen we aan op de camping en op het bordje stond inmiddels Full. Ook dat nog? Toch er maar opgereden. We wisten tenslotte de weg. Het is de bedoeling een vrije plaats te zoeken, een formulier in te vullen met je creditcardnummer (de formulieren om cash te betalen en in een stalen cilinder te gooien waren op). We vonden nog 2 plekken naast elkaar en met een beetje passen en meten staan de RV’s gebroederlijk naast elkaar. Het beste er maar van maken. Dick had zich gisteren gelukkig bemoeid met het inkopen doen voor de BBQ van gisteravond en het door Dorine en Mariette ingekochte vlees nog maar eens verdubbeld. Dat kwam nu erg goed uit, want alternatieven voor nog maar eens een BBQ waren er niet. Op moment van schrijven 22uur is de camping volledig vol en komen er nog nieuwe gasten op zoek naar een plaats. Die moeten onverrichter zaak nog weer verder rijden. De plekken zijn voorzien van een vuurplaats en het fikt nu al weer behoorlijk. De camping kost 15 CAD en je betaalt 8,50 CAD voor brandhout, waarvan de voorraad open en bloot aan het begin van de camping (lees: naast ons). We zijn geen Canadezen of Amerikanen, maar Nederlanders dus we betalen 1 keer 8,50 CAD (we doen tenslotte samen met 1 voorraad hout), maar verstoken voor de halve camping. Vol bewondering voor de orde en netheid van de Canadezen, maar ondertussen de houtboel belazeren. Goed bezig! Maar wel lekker warm en het hou(d)t meteen de muggen op afstand. Behalve het niet kunnen douchen, zo verwend zijn we wel, is het eigenlijk wel weer een prima camping.
Het veranderd onze plannen voor morgen wel. Het heeft namelijk geen zin om morgen vanaf deze camping naar Jasper te gaan en vervolgens weer het hele stuk terug te rijden. We zullen morgen nog even in Jasper en omgeving gaan kijken en daarna, een dag eerder dan gepland, richting Clearwater te rijden. En te stoppen bij de eerste de beste camping met hedendaagse voorzieningen.