Zondag 11 augustus 2019 Memphis

The King of Rock and Roll. Elvis Presley. Memphis Tennessee. Graceland. We staan op de camping ernaast. Graceland RV Park. Rond half elf vertrokken we richting Graceland. Vanaf de camping loop je zo de parkeerplaats op. Richting hoofdingang dan vooral richting de Tickets. Er zijn verschillende mogelijkheden. Van alleen The Mansion (woonhuis van Elvis) tot een compleet VIP Arrangement. Dat laatste was wat overdreven, maar de Experience tour leek ons het beste om te doen. Inclusief 5 dollar voor het bezichtigen van de vliegtuigen van Elvis, waaronder de Lisa Marie genoemd naar zijn dochter. Ik had gelezen dat in het hoogseizoen de wachttijd om naar The Mansion te gaan op kon lopen tot 1,5uur. Toen we naar de hoofdingang liepen leek het al opvallend rustig. Bij de ticketbalie ook en de wachttijd bleek maar een half uur te zijn. Dus dat viel behoorlijk mee. En dat in de Elvis week 2019. Is de belangstelling voor The King soms tanende? Voor ons prima, want we konden voordat we met een shuttle 300 meter verderop naar de overkant van de straat zouden worden gebracht, nog mooi even naar die vliegtuigen kijken. Best leuk om te zien hoe een vliegtuig er van binnen uitziet dat voldeed aan alle moderne maatstaven van die tijd. Grote tv bakken en dito telefoons, badkamer, conferentieruimte, bed en zo nog wat vertrekken. Mooi op tijd waren we weer terug bij het vertrekpunt van de shuttelbus rond half twaalf. Eerst een security check. Mensen in een grijs hemd zijn van de security. Die zijn ingehuurd en hebben een pestpokkentakkenhekel aan de bezoekers van Graceland. Zo gedragen ze zich in ieder geval. Wat een deplorables. Die mensen bedoelde Hillary Clinton natuurlijk een paar jaar geleden!! Mensen in blauwe hemden zijn van de orreganisoatie. Die zijn een stuk vriendelijker. Paar minuten later stapten we uit voor de ingang van het huis. Alles is nog in de staat van 1977, het jaar dat Elvis Presley overleed op 16 augustus. Het woonhuis zelf bestaat uit meerdere vertrekken en het was vooral de huiselijke sfeer die opviel. Vrij weinig bling bling, maar wel bijvoorbeeld een soort mancave met een pooltafel. Het verhaal werd verteld via een iPad die iedereen bij het begin meekreeg en een koptelefoon. Er was zelfs een Nederlandse versie van de rondleiding beschikbaar. Aan de hand van het verhaal liep je geordend in ganzenpas door het hele huis. Althans alleen de beneden verdiepingen. En nog een paar bijgebouwen en de tuin van The Mansion. Uit de vele foto’s en privé filmmateriaal bleek dat Elvis graag thuis was. Een beetje poolen, paardrijden, met een go kart of golfkarretje rondcrossen. De tour werd afgesloten bij het graf van Elvis en dat van zijn vader en moeder en zijn doodgeboren tweelingbroertje. Dit plekje werd omgeven door allerlei prullaria, vooral van fans waarvan sommigen Graceland als een waar bedevaartsoort zien. Al met al best indrukwekkend om zo een inkijkje te kunnen nemen in het leven van een van de grootste artiesten in zijn tijd en voor velen nu nog. Want ondanks dat hij niet oud geworden is, heeft hij toch enorm veel gerealiseerd. Een hoofdrol gespeeld in meer dan 30 films en ongeveer 150 albums gemaakt. En dan lieten ze zijn laatste moeizame levensfase nog buiten beschouwing. Men is er in geslaagd een beeld te schetsen van een fenomeen die zich zeker in privekringen heel gewoon heeft gedragen. Na het bezoek aan het woonhuis ging het weer terug naar onze kant van de weg. Daar konden we nog tal van exposities bezichtigen. Van een aantal van zijn auto’s die gebruikt zijn in zijn films tot zijn bombastische kostuums die hij droeg tijdens zijn concerteren. En meer nog. Alles werd behoorlijk uitgemolken om de 69 dollar pp te rechtvaardigen. In een nieuw geopend gedeelte met motoren en een expositie over Muhammed Ali (de Elvis Presley Enterprises moet het aandachtsgebied kennelijk wat verbreden om publiek te blijven trekken) was ook een bar. Daar konden we even bijkomen van alles en het was er vooral heerlijk koel. Meteen wat gegeten (sandwiches en wings) want om nou vanavond weer te gaan BBQ’n... dichtstbijzijnde ‘restaurant’ is de KFC wat dus ook al geen redelijk alternatief is. Dan eten we vanavond wel brood. Dan is dat ook meteen opgelost voor vandaag. Toen we het bijna op hadden liep een mevrouw langs met een playlist van misschien wel 100 Elvis nummers. Ze gingen zo beginnen met een karaoke. Snel werkte Dick zijn wings inclusief botjes weg want meestal is hij aan de beurt met dit soort dingen en dat zou hem nu niet gebeuren. Haperend gebit? Valt zat mee...Snel afrekenen en wegwezen. Toen we achter Dick aan richting de uitgang renden, zag Kirsten nog een nep Elvis. Die was kennelijk speciaal voor de karaoke daar naar toe gekomen. Ze wilde natuurlijk met hem op de foto, maar dan moest ze het wel zelf vragen. Dat deed ze na enige aarzeling met veel bravoure en de nep Elvis vond het ook erg leuk. Hij vroeg geeneens geld. Dat hadden we in Graceland nog niet meegemaakt. Zo vaak wordt hij niet zo enthousiast benaderd, dachten wij nog de aftocht blazend. Je hoort op Graceland overal de muziek van Elvis Presley De medewerkers (in het hoogseizoen 450) moeten er wel een beetje gek van worden, leek ons. Aan de ander kant, wanneer hij - los van de filmmuziek die hij gemaakt heeft - 150 albums gemaakt heeft met gemiddeld 12 nummers dan is er een repertoire beschikbaar van pak hem beet 120 uur. Dan duurt het wel even voordat hetzelfde nummer weer doorkomt. We waren om ongeveer half zes weer terug op de camping en er moesten toch weer opnieuw wat boodschappen gedaan worden. Daar gingen ouwe Dirk de doordouwer en ik weer. Na terugkomst het kleine zwembadje nog even onveilig gemaakt door met een honkbal snoeihard over de hoofden van de andere zwemmers te gooien. Vroeger gingen die dan meteen weg. Maar deze bleven gewoon. Rare gasten, die Amerikanen. Toen zijn we zelf er maar uit gegaan om een biertje te gaan drinken.

Nog even over de temperatuur. Die was weer ongekend hoog vandaag. Hoger dan gisteren maar nog niet zo hoog als morgen. Toen we zaten te ontbijten vanochtend was het zo enorm warm dat we ons afvroegen hoe dat zou moeten deze dag. Uiteraard, alles wat binnen was - en het meeste was binnen - was voorzien van airconditioning. Maar desondanks waren we toch ook nog wel vaak buiten en dat ging nog redelijk. We hadden in Nashville ook al het idee dat wanneer je onderweg bent, je er minder last van hebt dan wanneer je bij de caravan zit. Morgen naar downtown Memphis. De hopelijk onze laatste superwarme vakantiedag. En de muggen? Echt verschrikkelijk. Ze moeten mij sowieso altijd al hebben, maar ik word hier ‘s avonds helemaal lekgeprikt. Ik rond het verslag in arren moede dan ook af in de caravan. Volop onder de deet, maar dat helpt geen ene reet. Zo lijkt het. Brrrrrr.