Donderdag 25 juli 2019 NY

Ground Zero. Met onze metrolijn J richting Broad Street en pas gezet richting het nieuwe WTC. Spierwit gebouw met naar links en rechts krom weglopende spilen. Binnenlangs doorgestoken. Supermodern en hoog en groot. Luxe winkels op meerdere lagen. Hier moet je niet zijn om goedkoop te shoppen. Aan de andere kant er weer uit en dan loop je tegen het One World Observatory, het hoogste punt van NY. Er stond geen rij maar we zijn niet naar boven gegaan. Dat bewaren voor morgen wanneer we naar Rockefeller Centre gaan. Op de plattegrond zag je twee open plekken waar de Twin Towers gestaan hadden. Dat bleken nu 2 grote vierkante bakken te zijn met vallend water aan de binnenkant langs alle zijkanten. In het midden nog een vierkant gat waar het water in een onzichtbare diepte verdween. Rondom de bakken ongeveer een meter brede koperen rand met daarin alle namen van de slachtoffers gegraveerd. Een indrukwekkend monument. Na er een tijdje hebben staan kijken verlieten we Ground Zero. Het museum moet ook de moeite waard zijn maar er stond al een aardige rij in de zon te wachten. We besloten daar dus maar niet heen te gaan. Misschien een volgende keer. Het tweede project van de dag was Time Square. Was nog wel poosje vogelen om de juiste metrolijn te pakken. We moesten lijn Q hebben maar toen voor de tweede keer lijn R langs kwam en in de richting ging waar wij ook naar toe moesten, hebben we die maar gepakt. Zo kwamen we er ook. Na een eerste paar indrukken moesten we eerst op zoek naar wat eten. Het was intussen al een uur of 3. Wij zijn gewend dat je struikelt over de zaakjes waar ff snel een broodje kunt scoren. Zo werkt dat hier niet. Je moet of kiezen voor een gare hot dog bij zo’n kraampje of een pretzel of zulke dingen. Of jet komt terecht bij een MacDonald. Zitten we ook niet op te wachten. Betekent dus dat je ergens in een eettentje beland waar je weer uitgebreid gaat zitten. Maar goed, je moet wat dus kwamen we terecht in een Irish pub. Allemaal kleine tafeltjes voor 2 beneden en een lange bar. We werden dus naar boven gedirigeerd waar een lange tafel gemaakt werd voor ons. Wanneer je ergens binnenkomt staat altijd een airco aan. Best lekker als het buiten warm is, alhoewel dat vandaag nogal meeviel met een graad of 29 en een onbewolkte lucht. Maar die airco staat meestal op iets van 18 graden en blaast je bijna van de stoel. Wie vind dát nou comfortabel? De hamburgers, flatbreads en de wraps werden uitgeserveerd en als een speer verorberd. Afrekenen en op pad met die hap. TSQ is altijd druk. Vol met toeristen die zich vergapen aan de monsterlijk grote (voorheen neon)reclameschermen die continue wisselen van beeld en kleur. En van de dynamiek van de enorme stad. Hier zag je wel weer relatief veel (maar toch een stuk minder dan 12 jaar geleden volgens mij) yellow cabs. Helaas maar een enkele ouwe brede Ford die er voorheen alleen maar reden. Het zijn nu meerdere merken door elkaar maar vooral Toyota’s. Aan de Brooklyn kant zie je vrijwel geen enkele yellow cab. Hier zal de taximarkt al overheerst zijn door Uber. Het hele gebied van TSQ is veel groter dan dat ik mij kan herinneren van 12 jaar geleden. Op het centrale deel staat een trap. Een soort Spaanse trap in Rome maar dan een los ding. Afgeladen vol met mensen die daar voor korte of langere tijd zitten te kijken. Kijken naar al die mensen en bedrijvigheid die je voor je ziet. Een plek waar je uren kunt verblijven zonder dat je je hoeft te vervelen. Alleen weet je op een gegeven moment niet meer hoe je zitten moet. Norman en Jurgen waren nog een rondje aan het lopen en die werden opgetrommeld om weer richting appartement te gaan. TSQ by night is natuurlijk ook een belevenis maar dan zouden we een paar uur moeten overbruggen. Al schuivelend bewogen we ons door de mensenmassa. Met de metro weer terug en na de inmiddels traditionele gang naar de supermarkt was het tijd voor een drankje op ons dakterras. Dick had in de supermarkt nog een moot zalm gekocht en ging die staan bakken. De rest van het gezelschap zat nog vol dus hij heeft het stuk vis met smaak in zijn eentje opgegeten. ’S Avonds om kwart over tien zijn de mannen teruggegaan naar TSQ. De metro naar TSQ toe was afgeladen vol, zelfs op dat tijdstip. Paar foto’s gescoord, nog steeds enorm veel mensen op de been. We liepen zomaar tegen die Irish pub van vanmiddag aan en besloten te kijken of het nog steeds zo koud was. En dat was het, maar held ons niet af van een paar goede bieren. En een whiskey voor Dick. Zijn blaas trekt al dat vocht op de late avond niet. Om 01;30 ongeveer weer thuis en meteen door naar bed. Morgen laatste dag NY.