Maandag 5 augustus 2019 Chicago

Laatste dag van het eerste deel van onze vakantie. Vanochtend rustige opstart. Niet al te vroeg op en op ons gemakje ontbijten. Daarna nog zorgen voor de dag van morgen. Inchecken, boarding passen downloaden, tijdstip doorgeven waarop we (ongeveer) onze RV’s dachten op te halen. Zo’n 70km buiten Atlanta. Kwam erop neer dat het niet veel uitmaakte, als het maar voor 16uur was. We landen als het goed is om 12.35uur, dus dat zou geen probleem hoeven te zijn. Maar goed, dat is morgen. Eerst vandaag. We waren pas om een uur of 14 in Chicago. Het idee was om eerste nog wat rond te lopen in het centrum en daarna de Bloomingdale trail te gaan lopen. Een wandeling van 2,7 mijl opgezet naar voorbeeld van de High line in New York. Een voormalige metrolijn die opgekalefaterd werd als wandelroute. “Met vele karakteristieke doorkijkjes en volop mogelijkheid om onderweg wat te eten en te drinken”. Kortom, echt iets voor ons. Dat rondlopen in de stad deden we door de riverwalk te lopen. Een mooi aangelegd wandelpad langs Chicago River. Overal langs het pad restaurantjes en terrasjes. Allemaal vol natuurlijk. De vrije tafels bleken allemaal gereserveerd. Dan maar koffie to go halen bij de Starbucks en die op een paar van de talloze bankjes genuttigd. Een heerlijke manier van tijdverdrijven. Mensen die langslopen bekijken blijft in elk werelddeel de moeite waard. Het begin van de Bloomindale Trail lag ergens in het midden van een wijk die te bereiken was met een Metra trein, de Milwaukee District West lijn. Uitstappen bij het 2e station Healy. Die trein reed nog best ver de stad uit en de omgeving werd als maar desolater. Zitten we wel goed? Na het uitstappen toch maar ff snel de app gechekt en het begin van de trail lag nog op 1,5km van het station. De weg daar naartoe ging door een wijk die nou niet bepaald sjiek genoemd kan worden. Maar geen rotzooi. Op straat niet en eigenlijk nergens niet. Opvallend. De rest van het gezelschap had er niet veel vertrouwen in, maar we kwamen dan toch bij het beginpunt aan. Het bleek een mooi aangelegd redelijk breed wandelpad te zijn, met aan beide zijden een strook met rubber. Dat was voor hardlopers die zo op een gedempte ondergrond konden lopen. Daar werd dan ook volop gebruik van gemaakt. Veel hardlopers, maar ook fietsers en wandelaars. Verder was het behoorlijk warm. We waren van plan om bij de eerste de beste gelegenheid wat te gaan drinken. En wanneer we een leuk restaurant zouden zien, zouden we daar gaan eten. 2,5 Mijl verder en niks gedronken en niks gegeten. Misschien dat je het pad had moeten verlaten en dan in de buurt iets had moeten zoeken, maar al lopend langs de in totaal zo’n 10 exits hebben wij niks gezien wat aanleiding gaf er even af te gaan. Dat was dus een kleine misrekening. We zagen ons alweer eindigen bij de Tap House Grill.... Aan het einde van de trail gekomen, was het treinstation om de trein naar Des Plaines te pakken redelijk vlakbij. Perron op gelopen en waarachtig kwam de trein er al na een paar minuten aan. Instappen en plaatsnemen in de koele trein. Al meteen kwam de conducteur eraan en we moesten 6,25 dollar pp lappen voor de rit tot Des Plaines. Gelukkig ging de reis tamelijk snel want de trein bleek een aantal stations over te slaan. Voordat we het goed en wel in de gaten hadden kachelde de trein met 100km per uur langs ons station. Wat nu weer? We zaten blijkbaar in een soort expres trein en niet in een local trein. En die koekebakker van een conducteur zegt gewoon niks. Ticket afrekenen tot DP waar die hele trein niet eens stopt. Hij sloeg nóg een station over en stopte pas bij Mount Prospect. Uitstappen dan maar en kijken wanneer de local train de andere kant op ging. Wat een geëmmer. Even om ons heen kijkend zagen we een restaurant aan de overkant van de straat. Mrs P&Me. Een soort stamkroeg met een aantal locals die een een biertje na werktijd pakten. Verderop in de zaak was een gedeelte om te eten. Afgeladen vol. We besloten ter plekke nog maar een paar treinen te laten passeren en daar te blijven. Heerlijk gegeten en ouderwets Amerikaans veel. Andere tafels gebruikten volop doggybags maar onze borden waren vrijwel leeg. We hadden dan ook na het ontbijt niks meer gegeten. We konden de trein van 20.37 terug naar Des Plaines nemen en een beetje uitgepierd maar voldaan een afzakkertje nemen. Morgen gaat de wekker om 6uur. Half 10 vliegen we naar Atlanta.