Marco Island, 17 augustus 2012

Het begint ineens op te schieten. We zijn ruim over de helft en hebben alleen nog 2 nachten in het Marriot hotel op Marco Island, 1 nacht in Fort Lauderdale en nog 4 nachten op de boot Majesty of the Seas voor de boeg. Vanochtend gemakshalve ontbeten in het hotel. Om 08.30 verzamelen bij het zwembad. Wij waren op tijd en de Schilties volgenden even later. Een wat warrig verhaal over een mailadres van Melvin was dit keer het excuus. Dick zat wat te wijzen op of naar zijn voorhoofd. Dat was niet helemaal duidelijk. Tot hij een mooie en moderne zonnebril van zijn neus haalde. Verrrek! Dat was de mijne! Ik was in het verhaal van gisteren vergeten te vermelden, dat nadat ik alle medewerkers van het hotel gevraagd had of zij misschien de bril gevonden hadden en hier telkens 0 op het rekest kreeg, ik samen met Sabrina nog een zonnebril ben wezen halen in de stad. Met autorijden heb je er hier nl absoluut één nodig. Zo wordt je ook nog eens op extra kosten gejaagd en heb ik de Amerikaan toch weer wat hoger zitten.
De tafels werden aan elkaar geschoven en we konden bestellen. De prijs viel alleszins mee; $9,50pp inclusief koffie/thee/melk/jus d’orange. Afrekenen en instappen maar weer. Op naar Marco Island. Onderweg een paar stevige regen en onweersbuien gehad. Niet te hopen dat het zo blijft wanneer we morgen de Everglades in gaan. We rijden nu al heel wat dagen achter de Schilties aan. Waar Dick er goed in blijkt te zijn is de timing om stoplichten ‘te nemen’. Elke keer als hij onder zo’n ding doorrijdt, springt’ie op oranje. In NL is het zo dat – wanneer je bijv. op een 80km weg rijdt en je nadert een stoplicht - je dan je snelheid moet minderen tot meestal 50km. Hier geldt dat niet en je raast gewoon met 55 mph door. Daarentegen blijft het licht een stuk langer op oranje staan. Wanneer je dan op een paar 100 meter rijdt en het licht springt op oranje, dan sta ik telkens voor de keus; gas bijgeven of remmen. Meestal rem ik, maar soms is het een twijfelgeval en rij ik door. Zal me niet verbazen wanneer er straks een paar verlate creditcard afschrijvingen volgen die aangeven dat ik niet altijd op tijd ben geweest. Maar ja, de Schilties rijden met de tomtom en Dick kijkt bijna niet in de achteruitkijkspiegel (was in die jaren blijkbaar geen onderdeel van het rijexamen) , dus zijn wij aan de goden uitgeleverd wanneer wij de aansluiting missen. Na ruim 2,5uur rijden kwamen we aan op de bestemming. We saved best for last. Het Marriot hotel is een giga groot hotel, met misschien wel 7/800 kamers 2 zwembaden, aan het superbrede strand, alles erop en eraan. Heerlijk gezwommen in het zwembad, pootje baaien in de zee (water temperatuur zeker 30 graden), biertie erbij en vanavond gegeten in een Italiaans restaurant hier vlakbij. Erg lekker. Voordat we naar het restaurant gingen had Dik nog even iemand van de facilitaire dienst nodig. In de kluis zit nl een stopcontact om bijvoorbeeld een laptop op te laden wanneer je hem in de kluis hebt liggen. Waar vind je dat? Alleen wanneer je een verloopstekker hebt die eigenlijk niet écht past, wat doe je dan? Dan verbuig je eerst de pootjes van die onderdelen die je tóch niet nodig hebt en druk je de deksel van de kluis nog even stevig aan wanneer het nog net niet past. Tja, dan is de hele zaak ontzet en krijg je hem niet meer open. Mannetje erbij en gelukkig kreeg die de deksel wel open, de kluis echter niet meer geschikt voor verder gebruik. Nu pitten. Morgen om 08uur weer verzamelen om naar de Everglades te gaan. Hopelijk hebben we na terugkeer nog een paar uur om van dit luxe hotel te genieten.